ในวันที่เธอมาบอก เรื่องราวความรักของสองเรา
ว่าฉันนั้นเคยรู้สึก ว่ามันน้อยลงบ้างหรือเปล่า
และหากว่าเป็นอย่างนั้นฉันก็คงจะไปจากเธอ
จะนอนก็ยังละเมอคิดถึงเธอคนเดียวทุกวัน
ไม่รู้ว่าเพราะอะไรทำให้เธอคิดไปอย่างนั้น
คิดมากไปนะเธอ

แต่ฉันยังทำงานตั้งแต่จันทร์ไปจนวันเสาร์
อาทิตย์ก็ยังมีเราเธอว่ามันน้อยไปรึเปล่า
หากว่าน้อยไปฉันจะเล่าให้ฟัง

ว่ารักที่มีให้เธอมากกว่าดาวที่ลอยบนฟ้า
ไม่น้อยกว่านกอินทรีย์และมวลแมลงในท้องนภา
มากกว่าพื้นดิน ไม่เท่าเม็ดทรายบนชายหาด
และถ้ามันยังคงไม่พอให้เอาทะเลไปรวมกับเขา
ให้มีทั้งแสงและเงาละอองดอกไม้ที่ในอากาศ
มีแค่เท่านี้ โปรดเธอพิจารณา

ที่ฉันต้องทำงานหนัก (ที่ฉันต้องทำงานหนัก)
ไม่เคยคิดเลยจะพักผ่อน (ไม่เคยคิดเลยจะพักผ่อน)
จะนอนก็ไม่ได้นอน (ไม่ได้นอนไม่ได้นอน) แค่อยากให้เธอนั้นสบาย

เอาอะไรมาแลกฉันก็คงไม่ยอม
ต่อให้ทำงานหนักไม่หลับไม่นอน
เอาเธอไปเขียนลงไปในกลอน
เพื่อให้เธอสบายอะไรก็ยอม

หากเธอน้อยใจ ฉันจะเล่าอีกที

ว่ารักที่มีให้เธอมากกว่าดาวที่ลอยบนฟ้า
ไม่น้อยกว่านกอินทรีย์และมวลแมลงในท้องนภา
มากกว่าพื้นดิน ไม่เท่าเม็ดทรายบนชายหาด
และถ้ามันยังคงไม่พอให้เอาทะเลไปรวมกับเขา
ให้มีทั้งแสงและเงาละอองดอกไม้ที่ในอากาศ
มีแค่เท่านี้ โปรดเธอพิจารณา

อยากให้เธอช่วยพิจารณาคนคนนี้ที่มันธรรมดา
ที่ดันโชคดีเหลือเกินที่ได้เธอมาประดับประดา
ฉันอยากจะดูแลเธอให้ดี เท่าที่มีมันยังไม่พอ
อย่าน้อยใจไปเลยคนดี รูปเธอที่มีฉันก็ตั้งอยู่ที่จอ
ฉันไม่อยากให้เธอนั้นต้องมาอายใครเขา
ทำงานตั้งแต่จันทร์ยาวจนไปเสาร์
ไอ้ที่ว่าน้อยลง คงมีแต่เงินในเป๋า
สาบานให้ตาย ให้ฉันโดนไฟเผา
ถึงทะเลาะกันบ้าง ก็อดทนเนาะเธอ
สำหรับฉันเธอคือที่สุดของใจ
ตั้งใจเก็บเงินจะไปสู่ขอเธอ
ไม่ว่าเธอจะเคยเป็นของใคร
ทำให้คนอื่นเห็นว่าฉันดูแลเธอได้
ถ้ามันมีเดิมพัน เรื่องรักเธอพ่าย
จะไม่มีสิ่งใด ที่มาแทนเธอได้หรอก
จะรีบกลับบ้าน ฉันต้องการที่จะได้กอด

แต่ถ้าหากยังน้อยใจ ฉันจะเล่าอีกครั้ง

ว่ารักที่มีให้เธอมากกว่าดาวที่ลอยบนฟ้า
ไม่น้อยกว่านกอินทรีย์และมวลแมลงในท้องนภา
มากกว่าพื้นดิน ไม่เท่าเม็ดทรายบนชายหาด
และถ้ามันยังคงไม่พอให้เอาทะเลไปรวมกับเขา
ให้มีทั้งแสงและเงาละอองดอกไม้ที่ในอากาศ
มีแค่เท่านี้ โปรดเธอพิจารณา